Dienstverlenende bedrijven denken vaak dat ze weinig tot niets uitstoten. Maar vergis je niet in je digitale voetafdruk.
We worden ons met z’n allen steeds bewuster dat onze keuzes impact hebben op het milieu. Ik spreek dagelijks bedrijven die enorm gedreven zijn om hun organisatie duurzamer in te richten. Ze compenseren CO2-uitstoot, verbeteren bedrijfsprocessen, stappen over op duurzame energiebronnen, rijden (deels) elektrisch, recyclen en/of minimaliseren afval.
Wat bij veel bedrijven nog niet zo de aandacht heeft, is de CO2-uitstoot van data. Vaak is dat nog onbekend, want ‘data’ kun je nou eenmaal niet zien. Maar al onze digitale acties veroorzaken uitstoot: documenten opslaan, videobellen, mails (ook de ongelezen) in je inbox, het gebruik van kunstmatige intelligentie, muziek streamen, een like onder een social mediabericht. De steeds maar groeiende hoeveelheid servers die nodig is om het digitale verkeer te faciliteren, zorgt voor (enorm) veel CO2-uitstoot.
Ook als je geen fysiek productieproces hebt, stoot je dus CO2 uit. En juíst als je dienstverlener bent, kun je - zonder dat je het weet - veel uitstoten. Denk aan de reken-, teken- en analyseprogramma’s die je als accountant, architect of marketingbureau dagelijks nodig hebt, met daarbij nog het gebruik van AI en andere webtools, mailverkeer enzovoorts.
Uiteindelijk kunnen we natuurlijk niet zonder data, maar minderen is zeker mogelijk. Voor wat overblijft, is compenseren een goede optie.