Het klimaatakkoord van Parijs van 2015 is voor Europa vertaald naar de Europese Green Deal. Het doel is om in 2050 volledig klimaatneutraal te zijn, met een tussenstap van een reductiedoel van 55% in 2030 ten opzichte van 1990.
Deze duurzaamheidstransitie moet natuurlijk ergens van betaald worden. Het plan is nu om meer geldstromen naar duurzame activiteiten te laten vloeien. Om te kunnen meten hoe duurzaam activiteiten zijn, is de Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD) in het leven geroepen. Onder de CSRD zijn veel ondernemers wettelijk verplicht om jaarlijks een duurzaamheidsverslag op te stellen. Het duurzaamheidsverslag is gericht op drie pijlers: Environment (milieu), Social (sociaal) en Governance (bestuur), ofwel ESG. Ondernemers zullen dus goed moeten nadenken over ESG-zaken en tastbare doelstellingen moeten formuleren.
De duurzaamheidsrapportages zullen waarschijnlijk ook gebruikt gaan worden door banken en investeerders bij de beoordeling van financieringsaanvragen en het vaststellen van rentepercentages en bijbehorende voorwaarden. Daardoor ontstaat een sturing op klimaatwaarden – een duwtje in de goede richting.
Rapporteren over duurzaamheid op basis van de CSRD gebeurt over de gehele waardeketen. Je rapporteert dan dus niet alleen over je eigen duurzaamheidscijfers, maar ook over die van je partners binnen de waardeketen. Ondernemers die verplicht zijn een duurzaamheidsrapportage op te maken, zullen dus ook bij de niet-rapportageplichtige ondernemingen allerlei gegevens opvragen. Dat betekent dat alle bedrijven, of ze nu (al) verplicht zijn te rapporteren of niet, de gevolgen van de CSRD zullen gaan merken. Het is dan ook van belang voor iedere ondernemer om aan de slag te gaan met het verzamelen van duurzaamheidsgegevens, zodat informatieverzoeken van ketenpartners beantwoord kunnen worden.
Rapporteren op basis van de ESRS
Ondernemingen moeten hun duurzaamheidsrapportage uitvoeren aan de hand van de European Sustainability Reporting Standards (ESRS). Deze standaarden zijn ontwikkeld door de European Financial Reporting Advisory Group (EFRAG) en vormen de nadere uitwerking van de CSRD. Een deel van de ESRS is gericht op alle rapportageplichtige ondernemingen; dit zijn de ‘sector-agnostische’ ESRS. Hiernaast worden er ook sectorspecifieke ESRS ontwikkeld.
In de verslagen moet afzonderlijk worden gerapporteerd over hoeveel bruto wordt uitgestoten en hoeveel wordt verwijderd, opgeslagen of gereduceerd door middel van CO2-compensatie. Daardoor ontstaat meer inzicht in waar er ruimte is voor verbetering en kunnen doelstellingen nauwkeuriger worden geformuleerd.
Daarnaast geven de ESRS afzonderlijke definities van de termen klimaatneutraal, netto-nul, net zero en emissieneutraal. Het is voor ondernemers heel belangrijk om precies te weten wat de verschillen zijn en welke andere wettelijke voorwaarden er hangen aan het maken van publieke claims.
Ecommit biedt compensatieprogramma’s op maat waarmee ondernemingen een deel van hun CO2-uitstoot kunnen compenseren door te investeren in gecertificeerde producten. Zo helpt ecommit ondernemers om met vertrouwen de duurzaamheidstransitie in te kunnen gaan.
Meer lezen over CSRD, ESRS en CO2-compensatie? Lees dan onze whitepaper!