SBTi Draft Corporate Net-Zero Standard 2.0: wat gaat er veranderen?

Het Science Based Targets Initiative (SBTi) heeft een ontwerp gepubliceerd voor de Corporate Net-Zero Standard 2.0. Wat is precies de SBTi-standaard en waarom is deze consultatieversie zo’n belangrijke update?

Wat is de SBTi-standaard voor netto nul voor bedrijven?

De SBTi Corporate Net-Zero Standard biedt richtlijnen, criteria en aanbevelingen om bedrijven te helpen op wetenschap gebaseerde netto-nuldoelstellingen vast te stellen die in lijn zijn met het beperken van de wereldwijde temperatuurstijging tot 1,5°C. Sinds de eerste publicatie in 2021 is het dé standaard voor klimaatafspraken van bedrijven.

Wat zijn de belangrijkste voorstellen in de 2.0-versie van de SBTi-standaard?

Op 18 maart 2025 heeft SBTi een eerste consultatieversie van versie 2.0 uitgebracht. Deze update vertegenwoordigt een belangrijke evolutie in de manier waarop bedrijven klimaatdoelen stellen en realiseren. 

De belangrijkste voorgestelde wijzigingen in het ontwerp voor de SBTi Corporate Net-Zero Standard versie 2.0 zijn:

1. Kader uitgebreid van het stellen van doelen naar prestatiebeoordeling, implementatie, voortgangsevaluatie en claims;

2. Indeling in categorieën (Categorie A: grote bedrijven en middelgrote bedrijven in rijke landen; Categorie B: kleinere bedrijven en bedrijven in regio's met lagere inkomens);

3. Validatiemodel in drie fasen: toelatingscontrole, initiële validatie en validatie bij verlenging;

4. Versterkte Scope 3-benadering gericht op relevante emissiebronnen in plaats van procentuele dekking;

5. Duidelijker onderscheid tussen directe reductie, indirecte reductie en reductie buiten de waardeketen (beyond value chain mitigation, BVCM).

Met deze voorstellen verhoogt het SBTi het niveau van verantwoording rond het behalen van bedrijfsdoelen en biedt het tegelijkertijd mijlpalen om de voortgang te garanderen.

Opties voor restuitstoot en het effect op de markt voor carbon credits

In het ontwerp geeft het SBTi drie opties om restuitstoot aan te pakken. De opties zijn alleen van toepassing op Scope 1-emissies.

1. Verplichte verwijderingsdoelen (los van reductiedoelen);

2. Erkenning voor het stellen van niet-verplichte verwijderingsdoelen;

3. Flexibiliteit om restuitstoot aan te pakken door aanvullende reductie, verwijdering of beide.

Omdat de verwijderingsvereisten alleen Scope 1 betreffen, zal het directe effect op CDR-markten bescheiden zijn, zelfs als er verplichte verwijderingsdoelen worden aangenomen.

Als er gekozen wordt voor optie 2, erkenning voor bedrijven die zelf verwijderingsdoelen stellen, zou dit kunnen leiden tot een groei in de aankoop van carbon credits. Als er inderdaad een nieuwe vraag ontstaat, kan deze aanpak de carbon credit-markten aanzienlijk stimuleren, met name door:

1. een duidelijker onderscheid te maken tussen removal credits (voor restemissies) en reduction credits (voor lopende emissies);

2. het opzetten van een kader voor bedrijven om jaarlijkse emissies te matchen met high-integrity credits als aanvullende strategie op interne reducties;

3. erkenning voor early adopters die meteen actie ondernemen buiten de waardeketen.

Wat betekent dit voor kopers van carbon credits?

De carbon accounting standaarden worden complexer en er is veel kennis nodig om de reductiebenaderingen te begrijpen. Bedrijven zullen strategisch moeten kiezen wanneer ze directe en/of indirecte reductieopties toepassen, een balans moeten vinden tussen removal credits en credits voor zowel rest- als doorlopende emissies moeten kopen.

Kwaliteitsborging wordt van het grootste belang omdat de SBTi-standaard specifieke criteria en duurzaamheidsdrempels voor CO2-verwijdering introduceert. Dit vraagt om strengere verificatieprocessen en transparante methodologieën.

Bedrijven moeten nauwkeurig rapporteren over:

• Vereiste verwijderingen (in afwachting van goedkeuring van optie 1);

• BVCM-bijdragen voor lopende emissies;

• Verschillende benaderingen voor het beheer van Scope 3-emissies.

De normen creëren mogelijkheden voor gerichte portfolio-ontwikkeling in lijn met de nieuwe categorisaties, waaronder:

• Removal credits met een lange levensduur die voldoen aan strenge duurzaamheidsvereisten;

• Indirecte reductieoplossingen die specifiek zijn ontworpen voor emissies in de waardeketen;

• Sectorspecifieke BVCM-pakketten die industriespecifieke uitdagingen aanpakken.

De standaard legt dus de nadruk op interne reductie en niet op compensatie. Toch kunnen door de erkenning van BVCM voor lopende emissies en de eisen die mogelijk gaan gelden voor verwijderingsdoelen, carbon credit-markten bijdragen aan de klimaatstrategieën van bedrijven.

Ecommit geeft advies en stelt carbon credit portfolios samen

Wil je advies over wat de voorgestelde nieuwe normen betekenen voor je bedrijf? Ecommit is thuis in elke branche en we leggen opties en mogelijkheden voor die passen bij je onderneming. Wij beschikken over de technologie om een pakket aan carbon credits volledig naar wens samen te stellen. Neem vrijblijvend contact met ons op.